Sejak dua menjak ni, aku rasa happy sangat. Tak tahu kenapa. Benda ni bukan selalu datang. Datangnya macam tiba tiba walaupun tak ada benda yang buat aku happy langsung melainkan orang tersayang.
Aku tersedar yang dalam dunia ni still ada orang yang care pasal aku. Walaupun aku ni such the most useless person on earth. Kadang kadang aku terfikir kenapa ada orang layan aku dengan baik, sedangkan aku ni bukan siapa siapa. That makes me keep thinking for a long time. And I don't know why.
But, instead of thinking and wondering why, i think i should be grateful. Ye la. Orang layan kau dengan baik. Kena la syukur. Bersyukur kerana masih ada yang di sayang.
Dan aku pun sedar yang ramai orang yang tak suka malah bencikan aku. Countless of them. Dan aku tahu ada antara mereka yang baca blog ni. Aku tak tahu kenapa tapi aku rasa, diorang tak patut baca blog ni. Sebab buat apa kau kisah pasal orang yang kau benci? Buang karen je kan? So, instead of reading this blog dan cuba untuk jadi anonymous duk kutuk kutuk blog ni, baik la kau pergi makan ke, tengok tv ke, layan game ke, ada jugak faedahnya.
Sebab, aku memang kalau boleh tak nak ada kena mengena dengan orang orang jenis ni. Sebab aku rasa aku patut move on and leave every craps behind. Jadi, aku tak rasa ada sebab yang bagus untuk haters aku baca blog ni. Lain la korang ni memang jenis yang stalker. Dan aku memang jenis yang perasan. Aku rasa aku cute je bila ada orang stalk aku. Hahahaha.